powrót do   strona główna   Ludwik Wiszniewski

"ANIA I BAJECZKI" wiersze autorstwa Ludwika WISZNIEWSKIEGO.

 

INSTYTUT WYDAWNICZY "NASZA KSIĘGARNIA", Seria wydawnicza: KOLOROWE KSIˇŻECZKI, Warszawa 1947, ilustracje Wanda Zawidzka, format 147 x 204 mm.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         BAJECZKA
 
                ChodĽ, bajeczko,
                chodĽ do chaty,
                czarodziejskie
                opu¶ć ¶wiaty -
                z tob± słodko
                czas upłynie...
                PosiedĽ z nami
                przy kominie!
                Siadaj, przysuń
                bliżej krzesło!...
                Było lato,
                lecz już przeszło -
                dzi¶ jesienny
                długi wieczór...
                Miło z tob±
                si±¶ć przy piecu.
                Opowiadaj
                teraz dziwy:
                jak to człowiek
                żył raz chciwy,
                lub o szklanej
                powiedz górze
                i królewskiej
                ¶pi±cej córze...

 

               Mów, bajeczko,
               mów, jedyna,
               jeszcze wczesna
               jest godzina,
               baj, baj, długo,
               jak najdłużej,
               ja tymczasem
               oczki zmrużę...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         LNU NITECZKA
 
                     Pędzi wietrzyk,
                           pędzi hen!...
                     Babuleńka
                            czesze len.
                     Lnu niteczkę
                            chwycił wiatr-
                     niesie, niesie
                             j± we ¶wiat.
                     Babka prosi:
                              - Oddaj nić!...
                     Pajęczynkę
                           sobie chwyć!
                     - Oj nie oddam!-
                           szumi wiatr.
                     - Mam niteczkę,
                           bardzom rad.
                     Chcę załatać
                           fraczek mój...
                     Czy znasz, babko,
                           taki strój?

 

                      - Masz naparstek?...
                            Igłę masz?...
                      Jak ty sobie
                            radę dasz?...
 
                      - Dziury sczepię
                            tak i siak -
                      prosto, w poprzek,
                            na opak...
 
                      - ¦mieszny jeste¶
                            tak, oj, tak!
                      Załatam ci
                            sama frak...
 
                      Boisz się to?...
                            - Daję już....
                      - Masz... zapaskę!
                            Na grzbiet włóż!
 
                     Igła miga -
                            mija czas....
                     - Fraczek gotów-
                            zmykaj w las!
 
                ¦WIERSZCZYK ¦PIEWA
 
             Siedzi ¶wierszczyk
             za kominem,
             tak± piosnkę nuci;
             - Gospodarzu,
             gospodarzu,
             czas już żytko młócić!
 
            Nie ma m±ki
            na zacierki
            ani na ten chlebu¶
            Raniusieńko 
            wstań do młocki,
            parobaczka przebudĽ!...
 
            ¦piewa ¶wierszczyk
            za kominem,
            pełna ¶piewu chata:
 
            - Gospodarzu,
            gospodarzu,
            trzeba dach załatać!
            Do obórki
            deszcz przecieka,
            
            wietrzyk po niej hula.
            Idzie zima,
            przyjd± mrozy,
            zmarznie ci Krasula!...
 
           Siedzi ¶wierszczyk
           za kominem,
           zawzięcie dzi¶ ¶piewa:
           - Gospodarzu,
           gospodarzu,
           kup fureczkę drzewa!
 
          Gdy nadejd±
          mocne mrozy,
          si±dziesz przy kominie.
          Ja ci piosnki
          będę ¶piewał,
          wieczór szybko minie!...
 

 

 

 

 

                          DYLU, DYLU!...

 

              Graj± skrzypki:
                        - Dylu, dylu!...
              - Ilu was tam?...
                     - Ano, tylu!...
 
              Poszła w taniec
                          Bogumiła,
              kwiatki - bratki
                        pogubiła.
 
              Poszedł w taniec
                          i Bogumił,
              podkóweczki
                         wnet pogubił.
 
              A jak poszedł
                         Jasio w tany,
              zatrzęsły się
                         w izbie ¶ciany.
 
              Graj± skrzypki:
                            - Dylu, dylu!...
              - Ilu was tam?...
                            - Ano, tylu!...
 
 
                Aż wyskoczył
                         dziarski Michał,
               wszystkie pary
                          porozpychał.
 
                - Hej, basetlo,
                       podkręć basa,
                utnij ostro
                         obertasa!
 
                Jak się zacz±ł
                         taniec chybki -
                wyleciały
                          z okien szybki.
 
                Zochna płacze;
                         - Już nie mogę,
                wywichnęłam
                          w tańcu nogę!
 
                - Jeszcze razik! -
                          Michał prosi
                i kłania się
                          nisko Zosi.
 
                - Jeszcze razik! -
                          Michał woła.
                - Jeszcze razik
                          dookoła!
 
               Graj± skrzypki;
                         - Dylu, dylu!...
               - Ilu was tam?...
                         - Ano, tylu!...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        GĘSIARECZKA

 
               G±siorku, g±siorku,
               nie odchodĽ od stada,
                               oj, oj, oj!
               nie odchodĽ od stada.
 
               Mam ksi±żeczkę szar±,
               dziwy opowiada,
                               oj ,oj, oj!
               dziwy opowiada.
 
               G±siorku, g±siorku,
               posłuchaj przygody,
                               oj, oj, oj!
               posłuchaj przygody:
 
               Była gęsiareczka
               przepięknej urody,
                               oj, oj, oj!
               przepięknej urody.
                Wypędzała g±ski
                raniusieńko - rano
                              oj, oj, oj!
                raniusieńko - rano.
 
                Miała złote włosy
                i buzię rumian±,
                             oj, oj, oj!
                i buzię rumian±.
 
                W błękitnym Ľródełku
                wci±ż się przegl±dała,
                              oj, oj, oj!
                wci±ż się przegl±dała.
 
                G±ski pogubiła,
                rzewnie zapłakała,
                              oj, oj, oj!
                rzewnie zapłakała.
 
                G±siorku, g±siorku,
                kara cię nie minie,
                              oj, oj, oj!
                kara cię nie minie.
 
                Zamiast słuchać bajki -
                siedzisz w oziminie,
                              oj, oj, oj!
                siedzisz w oziminie!
 

 

 

 

 

 

                NIEDZIELNY PORANEK

 

 

 

 

 

                   Raniusieńko
                        w niedzielę
                   dzwoni± dzwony
                          w ko¶ciele.
 

 

               Wiatr głos dzwonów-
                      hen! - niesie.
              Słychać dzwony
                     aż w lesie.
              Budz± ptaszki,
                     zwierzęta.
              Cały las rad
                     że ¶więta.
 
              Wyszły z dziupli
                     wiewiórki,
              myj± ros±
                     pazurki.
              Wyszły z norki
                     łasiczki,
              wygładzaj±
                     spódniczki.
 
              Czyszcz± futra
                     zaj±ce,
              maj± balik
                     na ł±ce.
              Jeż opu¶cił
                     gęstwinę,
              czesze ostr±
                     czuprynę.
 
              Dzięcioł stuka
                     już w korę,
              ale najadł się
                     wieczorem.
 
               Tylko wilk, lis
                     i sowa
               nie chc± wcale
                     ¶więtować.
 
               Tak ta trójka
                     zuchwała
               cały dzionek
                       przespała.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

                       PRÓŻNIACZEK

 

 

 

 

 
           Idzie Grze¶
           przez wie¶.
           Słyszy: kuj±
           u kowala...
           Przygl±da się
           pracy z dala.
 
           - Witaj, Grzesiu! -
           Grze¶ już trusia ...
           - Gdzie to idziesz?
           - Do dziadziusia.
 
            - A co słuchać
            u was w chacie?
            powiedz skrzacie,
            - Mama sprz±ta sama;
            tata wory łata;
            Jasiek krowy pasie;
            Ewka r±bie drzewka
            - A Ty?
            - A ja sobie
            nic nie robię!...
            Idzie Grze¶
            przez wie¶.
            Przy staweczku
            niewiast sporo,
 
             poszeweczki
             białe pior±.
             - Witaj Grzesiu!
             Grze¶ jak trusia...
             - A gdzie idziesz?
             - Do dziadziusia.
             - A co słychać,
             powiedz skrzacie,
             u was w chacie?
 
             - Mama sprz±ta sama;
             tata wory łata;
             Jasiek krowy pasie;
             Ewka r±bie drewka...
             - A ty?
             - A ja sobie nic nie robię!...
             Idzie Grze¶
             przez wie¶.
             Na ustroniu
             górka, zbocze...
             Stoi wiatrak
             i terkocze:
             - Mama sprz±ta sama -
             ter, ter, ter
             Tata wory łata -
             ter, ter, ter!
 
               Jasiek krowy pasie -
               ter, ter, ter!
               Ewka r±bie drewka -
               ter, ter, ter!
               Ty próżnujesz -
               więc ci, smyku,
               utnę głowę
               i... po krzyku!
               Ter, ter, ter!...
               A Grze¶ w nogi!
               Do dom wraca:
               - Czy jest dla mnie
               jaka praca?...

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

(ksi±żka w posiadaniu Joanny i Piotra Wiadernych, G. G. maj 2002)