powrót do   strona główna   Ludwik Wiszniewski

wiersze i piosenki Ludwika Wiszniewskiego: POWITANIE PRZEDSZKOLA (str. 19), W OGRÓDKU (str. 21), ZIMOWE KŁOPOTY (str. 38), WSPOMNIENIA O MARSZAŁKU J. PIŁSUDSKIM (str. 56), SEN JASIA (str. 65), WRONA (str. 66), BAL W LESIE (str. 67), PĄCZKI DRZEW (str. 68), KŁOPOTY WRÓBELKA (str. 71), MORSKIE FALE (str. 87). 

"Książeczka posiada materiał, rozłożony według pór roku, poczynając od jesieni t.j. pory, w której dzieci zaczynają pracę w przedszkolu". [fragm. wstępu, G. G. marzec 2003]

WSPOMNIENIA      O MARSZAŁKU JÓZEFIE PIŁSUDSKIM                Smutno było w Polsce,            rządził nami wróg.            Nad niedolą naszą            zlitował się Bóg...                         Zesłał nam Marszałka -                       dzielnym wodzem był.                       Walczył za Ojczyznę,                       wrogów naszych zbił.              Do chwały, do chwały            powiódł polski lud.            Cześć jego pamięci,            cześć za wielki trud!...

	SEN JASIA         (Grupa dzieci stoi z boku i patrzy na łóżeczko,        w którym leży laleczka. Po chwili mówią):   DZIECI:         Spał Jasieńko smacznie...                       Do jego łóżeczka                       nagle mała, srebrna                       podeszła gwiazdeczka.        (Podchodzi do łóżeczka dziecko przebrane za         gwiazdeczkę, pochyla się nad łóżeczkiem): GWIAZDECZKA:  - Posłuchaj mnie, Jasiu,                           dziś wiosenka miła                           szła ścieżyną leśną,                           w gąszczu zabłądziła.                              (Pokazując na dzieci):                           Uradujesz wszystkich,                           wszyscy będą radzi,                           jeśli tę wiosenkę                           z lasu wyprowadzisz!...       (Wszyscy ze śpiewem "Wiosna, wiosna zawitała"        schodzą ze sceny)
	WRONA     (Dziecko, przebrane za wronę chodzi po środku sali.               Z boku siedzą po turecku dzieci).   DZIECI:      Chodzi wrona                                  po ugorze,                                  po ugorze.   WRONA:  (zdziwionym tonem):                       Czemu w polu                                  nikt nie orze,                                  nikt nie orze?   DZIECI:  (cichutko):                                           Zmartwienie!...   WRONA:    Nie pamiętam                                  zdawna smaku,                                  zdawna smaku,                       tłustych liszek                                  i pędraków,                                  i pędraków,   DZIECI:       Zmartwienie!...   WRONA:    Przecież przeszła                                  zima długa,   DZIECI:                            zima długa,   WRONA:    Chyba we wsi                                  nie ma pługa,                                  nie ma pługa -   DZIECI:       Zmartwienie!...
	BAL W LESIE                             (Inscenizacja wierszyka)      Na sali w różnych punktach stoją drzewa (dzieci w     wysokich zielonych czapeczkach i w zielonych sukienkach). Między drzewami kręcą się duszki leśne  w lekkich, powiewnych, kolorowych sukienkach).     DUSZKI:      Ocknęły się ze snu drzewa...   DRZEWA: (przeciągając się, chwiejąc ramionami)                         - Jak tam słonko?   DUSZKI:                         - A przygrzewa.   DRZEWA:   A co z mrozem?   DUSZKI:                        Odszedł z żalem.   DRZEWA I DUSZKI:     Powitajmy wiosnę balem!                     (Biorą się za rączki i tańczą)     (Wiatr stoi na boku i naśladując grę na fujarcę -  akompaniament).   DUSZKI:      Dylu, dylu! wiatr przygrywa,                        tańczy z dębem sosna krzywa,                        tańczy jawor z cienką brzozą,                        śliczną parę razem tworzą. (Na boku porusza się miś - dziecko przebrane w kostium trykotowy)                        Obudził się misio bury.    MISIO:         Co za jakieś awantury?!    DUSZKI:     Dąsać, misiu, się nie godzi                        patrz, wiosenka już nadchodzi.
	PĄCZKI DRZEW               Deszczyk popadał,             słonko przygrzało,             patrzcie, o! patrzcie,             co to się stało!                               Idzie wiosenka,                             podnosi rączki                             i do gałązek                             przyczepia pączki.                Jest już ich dużo,              jest ich tysiące,              wiatr je kołysze,              ogrzewa słońce.                               Wiatr je kołysze                             w tę i w tę stronę -                             wnet się rozwiną                             w listki zielone.
	KŁOPOTY WRÓBELKA                  Skrzydełkami                szachu-machu -                głodny wróbel                siadł na dachu:                             - Dzeń, dzeń, dzeń!...                           Kachno, dzień!                           Obuj trzewiczki,                           daj mi pszeniczki!                  Usiadł wróbel                na topoli -                głośno ćwierka                o swej doli:                             - Ćwir, ćwir,ćwir!...                           Kotek zbir!                           Wciąż czyha skrycie                           na moje życie!                  Usiadł wróbel                na jabłonce:                - Jakże ślicznie                grzeje słońce!                             Grzej, grzej, grzej                           z łaski swej!                           Dla dziatek muszę                           uwić kolebusię!...
	MORSKIE FALE                              Płynie morska fala                          w koroneczek bieli:                          - Nikt się kąpać w morzu                          dzisiaj nie ośmieli,                          bo jestem olbrzymia                          i szumię złowrogo -                          drżą małe serduszka,                          napełniam je trwogą...                          Lecz po co je straszyć -                          to przecież nieładnie,                          wracam do chałupki -                          stoi w morzu na dnie...

[książka w posiadaniu Joanny i Piotra Wiadernych - G. G. marzec 2003]